Jezioro

Nie była pewna, czy potrafiła określić powód przez który pojawiła się w tak odległym miejscu. Na myśl przychodziło jej kilka możliwości, które skróciła do jednej w przeciągu upływu czasu. Wiedza. Pragnienie pogłębienia wiedzy dla własnej korzyści związanej z jej przeszłością, teraźniejszością... i samą przyszłością. Przy odrobinie szczęścia mogła odzyskać część siebie, przypominając sobie coś, co utraciła jakiś czas temu.
Jednakże te zamiary przesunęły się na drugi plan, gdy nad jej głową przeleciał czarny cień, kierujący się w tą samą stronę, co i ona. Zastanawiając się w myślach, co właściwie ujrzała, skierowała się w obrany przez siebie kierunek. Przemieszczanie się nie stanowiło większego problemu. Nie była obecnie w swojej postaci, wykorzystywała semblance, by przybrać swój "alternatywny" wygląd, związany z płcią przeciwną.
Uniosła rękę, strzepując palcami liście z prawego ramienia. Wydała z siebie ciche westchnienie, przekierowując spojrzenie na taflę jeziora. Dotarcie tutaj nie zajęło jej więcej czasu, ale nie należało do najprzyjemniejszych. Przetarła palcem policzek, czując lepką wilgoć pod opuszka palca. Krew. Nie zauważyła momentu, w którym zbłąkana gałązka zraniła ją w niewielkim stopniu. Westchnęła bezgłośnie, wycierając ślad krwi z twarzy i wyprostowała się, by wyciągnąć obie ręce do przodu, przeciągając się lekko. Zaraz po tej czynności wyszła na otwartą przestrzeń, leniwie, ale zarazem ostrożnie zapoznając się z okolicą.
Tyle, że... nigdzie nie było śladu tego, co widziała niedawno.
Wszystko wydawało się być w stanie nienaruszonym - nie licząc powierzchni wody. Postawiła parę kroków przed siebie, zbliżając się powoli do zbiornika. Czuła lekki sceptycyzm, obserwując jak zakłócenia tafli roznosiły się po całej powierzchni jeziora.
Po co ja tutaj przyszłam?
W tym momencie ciemnowłosa uznała, że ciekawość mogła niepotrzebnie zagłuszyć zdrowy rozsądek.
Co za głupota z mojej strony. Przyjść bez odpowiedniej wiedzy, kierując się prostą zachcianką.
Ostrożnie sięgnęła dłonią do katany, upewniając się, że znajdowała się na swoim miejscu. Tak, by w razie realnego zagrożenia nie patrzeć tępo, nie będąc zdolną do reakcji. Zacisnęła trzy palce na rękojeści ostrza dla dodatkowego zapewnienia, będącego zarazem mentalnym wsparciem. Wraz z upływem każdego ułamka czasu, doszła do wniosku, że odwrócenie się plecami i ucieczka mogłaby równać się samobójstwu. Nie wiedziała, co ujrzała w tamtym momencie na niebie, ale było zbyt szybkie, by zwykły odwrót zadziałałby.
Zacisnęła zęby, zbliżając się do wody. Przykucnęła, wyciągając lewą rękę i dotykając palcami jej powierzchni.
- Czego ja się spodziewam... - mruknęła ledwo słyszalnie, kierując słowa do samej siebie. Zdecydowała dać sobie krótką chwilę, zdając się na łaskę (lub niełaskę) losu. Nie czuła obecnie przywiązania do tej scenerii, w jej wnętrzu znajdował się tylko lodowaty chłód.

W tym momencie Alex postanowiła sobie nie narzekać na brak wrażeń... przynajmniej przez kolejne kilka dni. Przez gwałtowną zmianę w otoczeniu, upadła na tyłek, dając się złapać w sidła krótkiego zdezorientowania. Jednak zaskoczenie minęło tak szybko jak pojawiło się. Zacisnęła zęby, zmuszając się do wstania z powrotem i cofnięcia się trochę do tyłu, od zbiornika wodnego.
Uniosła prawą rękę i rękawem bluzy starła z twarzy krople wody. Drugą rękę przyłożyła do lewego ucha, nieco pocierając je. Jej wzrok skupił się na powstałym zjawisku. Nim pozwoliła sobie na przywilej powiązany z zastanowieniem się czego była świadkiem, rozwój zdarzeń potoczył się dalej. W krótkim upływie czasu - w jej mniemaniu - niedaleko niej pojawił się tajemniczy obiekt. Towarzyszący mu dźwięk przy pojawieniu się sprawił, że mimowolnie przez jej twarz przebiegł grymas.
Chyba ogłuchnę.
Pierwsza myśl była trywialna, skupiająca się wokół prostego problemu jakim był hałas powstały dopiero co. Dopiero po tej myśli, jej umysł zaczął przetwarzać w szybszym tempie obrazy, które rejestrowały jej oczy. I co teraz? - po pierwszej wewnętrznej analizie, takie pytanie uformowało się. Opuściła ręce, przekierowując dłoń w stronę rękojeści katany. Chciała się upewnić, że nadal tam była. Krótki gest mający na celu zebranie większej pewności siebie.
Przy obserwacji przybyłej istoty, musiała przyznać dwie racje. Pierwszą z nich był fakt, że im dłużej skupiała na niej uwagę, tym bardziej wydawała się jej być imponująca. Ciężko było jej nie powstrzymać się od porównywania jego koloru do bezgwiezdnej nocy. Jej wzrok zrobił się na moment pusty, gdy przekierowała spojrzenie najpierw na skrzydła, potem na ogon, aż w końcu na jego głowę. Czarny z elementami złota. Połączenie kolorystyki, dla którego w innych okolicznościach poświęciłaby chwilę na podziwianie, ale teraz starała się nie rozpraszać. Jeden błąd mógł doprowadzić do niechcianego losu.
Zaś drugim wnioskiem do którego doszła był fakt, że próba agresji byłaby jedną z jej najgłupszych decyzji w swoim życiu. Nieważne czy bestia, czy inteligentna istota, będąca ranna i "w zagrożeniu" mogła być o wiele bardziej niebezpieczna niż gdyby była w pełni sił. Syknęła w myślach, wykluczając w tym momencie akcję z zaskoczenia. Negatywne zamiary mogły jedynie przynieść jej zgubę. Powinnam odejść? Czy właściwie mam taką możliwość? - ciężko było zdecydować. Uznała, że taka decyzja mogła nieść taki sam zysk co i ryzyko. Tak samo jak i zostanie tutaj. Była jedynie dodatkowym elementem scenerii tego jeziora i nie była tutaj potrzebna. Istota, którą podświadomie zaczęła przyrównywać do smoka - jako skrót myślowy - zregenerowała rany. Miała więc czas na podjęcie decyzji do czasu, aż odpocznie.
Tyle, że brak jakiejkolwiek reakcji z jego strony był dość stresujący.
Chwila. Zasnął?
Rozejrzała się dookoła siebie. Pół metra na lewo od siebie dostrzegła gałąź. Schyliła się po nią, puszczając zarazem rękojeść ostrza. Wyprostowała się zaraz potem, ważąc w dłoni zyskany przedmiot. Zerknęła w stronę smoka, oceniając na szybko dzielącą ich odległość, po czym długość rzeczy. Na oko uznała, że musiała mieć z metr, maksymalnie półtorej. Przykucnęła, by wyciągnąć dłoń z badylem przed siebie. Skończyła na klęczkach, przysuwając się kawałek, po czym wysunęła się z ciałem jak najbardziej na przód, podpierając się wolną ręką i bezceremonialnie szturchnąć nim odpoczywającą istotę. W krótkiej chwili zdecydowała się na sprawdzenie tego, układając w głowie już alternatywę co do reakcji, gdyby sprawy nie potoczyły się pozytywnie dla niej.
Dźgnęła go w bok trzykrotnie, celując w losowe miejsca. Po wykonaniu tej czynności wypuściła swoją "różdżkę" i wyprostowała się, otrzepując dłonie.

Właściwie, to nie potrafiła odpowiedzieć sobie na pytanie, co zamierzała zrobić dalej w zależności od potoczenia się wydarzeń. Jedynie gdzieś w podświadomości założyła, że może zyska odpowiedź dotyczącą tego, czy może odejść bez niepotrzebnych problemów. Nie posiadając zdolności dotyczących wybrania odpowiedniej przyszłości, mogła zdać się na spekulacje, domysły i przeczucia. Zbyt mało precyzyjne opcje, bardziej świadczące o to, że wpadłaby na złą ścieżkę. Z drugiej strony, gdy już pozostawiało się to jedynie w rozmyślaniach dotyczącej niedoszłej przeszłości, można uznać, że mogłaby postawić na więcej rozważań niż wdrażania planów w rzeczywistość.
Splotła dłonie ze sobą, zamieniając się w kamienny posąg. Niedosłownie, ale gwałtowność reakcji nieznanego osobnika sprawiła, że mimowolnie zamarła. Obdarzyła nieznajomego pustym spojrzeniem, powracając przy tym do świata rzeczywistego.
Tego, to nie spodziewałam się.
Odłożyła myśl na bok, rozplatając dłonie i wstając na obie nogi. Uniosła rękę, by przejechać palcami po włosach, zbierając na szybko myśli. Nie potrafiła zignorować faktu odnoszącego się do tego, że mogła sprowadzić na siebie niepotrzebne komplikacje. A obecnie wyglądało na to, że na jakieś się zapowiadało.
- No już tak nie patrz na mnie - powiedziała, odwracając się do niego bokiem. - Przecież nic się nie stało.
Oprócz tego, że ośmieliła się zakłócić mu chwilę spokoju. Jednak ten fakt dość chętnie wrzuciła do szufladki oznaczonej jako "mało istotne sprawy". Ciężko było powstrzymać się od głębokiego westchnienia.
- To było tylko sprawdzenie czy jeszcze reagujesz na otoczenie. Czy coś w tym stylu - niemalże można przypisać temu łatkę troski, gdyby nie fakt, że kierowała się nieco innymi motywami.
Nawiasem mówiąc, mam nadzieję, że nie robię z siebie większego kretyna, nawijając, bez pewności, że rzeczywiście mnie słyszy i rozumie - zignorowanie jej słów było całkiem realnym rozwiązaniem. Jednak postanowiła kontynuować:
- Zwłaszcza, że wpadłeś tutaj dość efektownie - dokończyła tymi słowami, wzruszając ramionami. - Jak moje działanie cię zabolało, to mogę jedynie przeprosić - czy była wystarczająco dobrym mówcą? Nie jej było to oceniać. Może mogła mieć chociaż dar usypiania potokiem słów, a "rozmówca" straci nią zainteresowanie i zajmie się sobą. Jego ruchy wystarczyły by utwierdzić ją w fakcie, że szansa na fizyczną potyczkę... lekko mówiąc, dla niej nie istniała.
Chociaż nie do końca... Szansa nigdy nie jest zerowa - poprawiła zaraz potem własne przemyślenia.
- Obstawiam, że raczej nie jesteś skory do zwierzania się... - Więc może zostańmy nadal przy takim poziomie znajomości i rozejdźmy się.... - chociaż tutaj nie była pewna. Osobiście wolałaby od tak nie rezygnować z tego miejsca, które mogło stanowić jeden z kluczy do jej utraconych wspomnień.
- Chociaż, czy to jest nasze pierwsze spotkanie... - wymamrotała, pytając samą siebie. Czy to na pewno losowa istota, którą napotkała w dość niecodziennych okolicznościach? Nie umiała dać sobie jednoznacznej odpowiedzi.

Poważnie się zastanawiam nad tym, czy nie powinnam się wycofać już wcześniej... - przemknęło Alex przez myśl, cały czas czując na sobie wzrok nieznajomego, zarazem uświadamiając sobie, że mogła ominąć obecną scenę. Zaraz jednak dopadła ją pewność, że nie dawało się przewidzieć od tak czy rzeczywiście odbyło się bez żadnych problemów. To wszystko mogło być wpisane w rozważanie, ale... bez żadnej gwarancji na sukces. I w dodatku...
... zdecydowanie nie był rozmowny.
Krótkie, lakoniczne wypowiedzi jedynie utwierdzały ją w tym. Jednakże ich sama treść sprawiła, że jej spojrzenie zrobiło się bardziej uważne. Nie wychodziło na to, by zgadywał, ale sam fakt, że mógłby od tak wiedzieć... Aż poczuła lodowy dreszcz na plecach.
- Po czym sądzisz, że ukrywam? - spytała się najpierw.
Włożyła ręce do kieszeni, rozważając w duchu, co zrobić z tym fenomenem. Oczami rejestrowała jego zachowanie, jednak nie potrafiła wyciągnąć z niego, czy blefował, czy może naprawdę przejrzał ją. Mogły być to też jedynie rzucone słowa na wiatr... by sprawdzić jej reakcję.
A właśnie nią była... wzmożona ostrożność. Wydała z siebie niezadowolone cmoknięcie, by zaraz potem skrzywić się. Wyjęła dłonie z kieszeni, po czym przyjrzała się paznokciom swojej prawej dłoni.
- Ma to większe znaczenie? - w krótkim rozumowaniu doszła do tego, że działanie wbrew własnej naturze nie było czymś, czego potrafiła się od tak podjąć. Czuła dziwny uścisk na całe ciało, wywołały swojego rodzaju presję. Wróg? Neutralny? Przyjazny? Jakkolwiek by nie było, ciągnięcie tego działało na jej niekorzyść. Przede wszystkim pod względem wytrzymałościowym.
- Kwestia upodobań. Tak mi wygodniej - wzruszyła ramionami, koniec końców tłumacząc swój powód takiej formy. Zaraz potem otoczyło ją łagodne, szarawe światło, otaczając całe jej ciało. Zniknęło niemalże tak szybko jak pojawiło się, przedstawiając mu widok niższej dziewczyny o czarnych włosach. Schowała lewą dłoń do rękawa, tak, że wystawały jej tylko palce, po czym ubrała kaptur bluzy na głowę. Przy tej czynności starła ukradkiem nieco krople potu z czoła, by potem wyprostować się.
- Niespecjalnie widzę sens zwracania uwagi na mój wygląd - podsumowała beznamiętnie. Wewnątrz siebie czuła się jednak o wiele mniej spokojnie. Przywrócenie pierwotnego wyglądu miało na celu odzyskanie chociaż ułamka sił, by móc zareagować szybko na nagły zwrot akcji. Mimo faktu, że nie sądziła, iż dostanie jakąkolwiek szansę.
- Więc? Co właściwie z tobą? - krótkie pytanie, które zawierało w treści zapytanie o to wszystko. Kim był, skąd się wziął... Chociaż wątpiła, by cokolwiek miałaby się dowiedzieć.

Czyli cokolwiek w wielkim skrócie. Skoro nie zamierzał jej mówić to nie. Nie jest to tak, że nagle umarłaby z powodu niepozyskania takiej oto informacji. Raczej. Była pewna, że nie. Tak czy siak, zachwycona nie czuła się faktem, że musiała dosłownie ujawniać się i wystawiać na nieznane niebezpieczeństwo. Z trzeciej strony, mogła przede wszystkim denerwować się na samą siebie, że została tutaj z czystej ciekawości, a nie uciekła jak przystało na każdą normalną osobę.
- Zagrożenie, heh... Nie jesteś pewny, że to w związku z tym, że widziałam, z jaką prędkością wleciałeś tam? - pokazała kciukiem w stronę jeziora. - Może to mieć jakiś wpływ, ale no... Kto wie... I aż tak wyglądam interesująco?
Musiała przyznać samej sobie, że czuła się nieco nieswojo przez takie zainteresowanie. Nie przypominała sobie, kiedy ostatnio skupiała na sobie czyjąkolwiek uwagę na dłużej niż kilka sekund.
Ale póki co... Miała przynajmniej możliwość poznania szczątkowych informacji o niecodziennym rozmówcy.
Cieniołuski...? Nazwisko? Tytuł? I chyba nazwa wzięła się od jego wyglądu, przynajmniej kolor się zgadza - podsumowała.
- Alex - uznała, że w odwecie może się przedstawić też. - Tyle wystarczy na teraz - całego adresu zamieszania nie zamierzała wyśpiewać teraz.
Uniosła brew, dostrzegając jego zachowanie zaraz potem. Skrzyżowała ręce na wysokości klatki piersiowej i zaczęła stukać palcami o ramię.
- O nie, zapomnij. Jeśli usiądę, to zrobi mi się przede wszystkim bardziej przykro - skwitowała to jeszcze wzruszeniem ramionami. - Ale ty sobie siedź, przecież i tak zamierzałeś odpoczywać, nie? - przynajmniej teraz mniej więcej było prościej rozmawiać. Nie musiała robić dziwnych wygibasów, by móc na niego spojrzeć, a w dodatku zawsze było łatwiej coś robić stojąc. Jak chociażby zdecydować się jednak na ucieczkę w razie czego.
- No dobra, czyli polujesz, jesteś z daleka, i tak dalej. Czyli zasadniczo poszukiwaczem lub łowcą. Świetnie - tyle, że nie miała i tak co zrobić z tym oto faktem. Nie można było zapomnieć, że to spotkanie było jedynie zwykłym przypadkiem. - Chyba mogę ci przede wszystkim życzyć... powodzenia? - pytaniem było też fakt, co dla niego było "rzadkie".
- Chyba, że nagle ci się bierze na chęć rozmowy?