Stary plac treningowy

First topic message reminder :

Na obrzeżach terenu akademii, już niemal w otaczającym ją lesie znajduje się stary plac treningowy. Nic wielce rozwiniętego. Kawałek względnie płaskiego porośniętego trawą i mleczami, okrągłego terenu otoczonego niskim murkiem, który czasem podczas co dłuższych przerw spełnia rolę bardzo długiej ławki. Na brzegach otaczające drzewa zapewniają cień, ale środek jest wystawiony na słońce, które w tym klimacie rzadko bywa przesłonięte chmurami.
Od czasu wybudowania nowych sal treningowych, plac nie jest zbyt często używany podczas zajęć. Czasem zdarzają się tu drobne sparingi między uczniami. Zwykle jednak jest to miejsce, w którym spędza się przerwy. Dostatecznie blisko, by łatwo zdążyć na następne zajęcia, ale i dostatecznie daleko, by odczuć chwilę spokoju. Nauczyciele przychodzą tu w zasadzie tylko gdy szukają kogoś, ktoś im doniósł o kłopotach lub gdy nawet z budynków akademii widać, że coś się dzieje. Stąd jest to najlepsze miejsce jeśli ktoś chce robić rzeczy nie do końca zgodne z regulaminem. Tak, można tu czasem znaleźć niedopałki, butelki po piwie, a nawet po mocniejszych alkoholach. Choć pijanych uczniów raczej się nie uświadcza.

Mieli szczęście, że akurat trafiło na Yu która może ich nie potraktuje aż tak źle. Chociaż z drugiej strony może takim łobuzom właśnie należało się lekkie manto, by pokazać kto tu rządzi? Wśród zwierząt zawsze istniała hierarchia, która ustalała siła w stadzie poszczególnych jednostek. Wszędzie to było powszechne zachowanie, ale najmocniej widoczne jest wśród faunusów zazwyczaj. Hieny natomiast to była trochę inna para kaloszy, a ta dwójka chyba niewiele odbiegała inteligencją od wymienionego wyżej obuwia. Jednak zauważyli to drgnięcie w posturze Yumi. Może sprawiało im to jakąś satysfakcję, ale ewidentnie próbowały ją prowokować aby to ona pierwsza ruszyła.
- A co taka maleńka dziewczynka nam może zrobić? Chyba ktoś powinien pokazać ci gdzie twoje miejsce – powiedział hienowaty faunus, który nie był zadowolony z tego, że mu odpyskowała. Zwykle ofiara jest zakłopotana, ale rzadko szuka zaczepki a tutaj proszę jaka niespodzianka, która zirytowała chłopaka. Więc zza marynarki wyciągnął coś co wyglądało na nóż motylkowy, który zwinnym ruchem rozłożył – Przeproś na kolanach, a może nie potnę twojej twarzyczki – wywarczał, zaś drugi faunus nie wyglądał na tak skorego do bitki. Może nawet chciał kolegę uspokoić, ale z drugiej strony sam mógłby oberwać więc siedział cicho. Nawet już nieco mniej dociskał tamtego chłopaka do podłoża i póki co nie robił mu krzywdy. Poza rzecz jasna wgnieceniem go masą swojego ciała w ziemię.

Prowokowali, to było oczywiste jednakże Yu nie miała najmielszego zamiaru zaczynać jakiejkolwiek bójki, mimo że coraz bardziej tego chciała. Miała ogromną ochotę dać tym dwóm idiotom nauczkę, która definitywnie była im potrzebna. Dłonie zacisnęła jeszcze mocniej, ale twarz dalej pozostawała bez wzrazu, całkowicie obojętna jednak oczy, jej oczy mogły zdradzać zdenerwowanie jakie coraz bardziej ją ogarniało.
- Oj nie chciałbyś sprawdzić co mogę wam zrobić. - Uśmiechnęła się krzywo, niemalże ponuro, a po sekundzie dodała - Że niby ty? Wątpię byś miał coś interesującego do pokazania - ironia i sarkazm niemal kapały z jej ust. Dziewczyna czuła, że to wszystko idzie w kierunku, którego chciała uniknąć, ale cóż...mówi się trudno. Nie miała najmniejszego zamiaru być potulna i zastraszona ich głupimi odzywkami. Zdecydowanie wystarczył już chłopak, który przez cały czas leżał na ziemi przygniatany przez drugiego faunusa, który zdawała się mało rozmowny. Nagle ten wyszczekany wyjął nóż, no tak mogła się tego spodziewać.
- Uważaj bo jeszcze obetniesz sobie coś czego nie chciałbyś stracić. - Założyła ręce na piersi czekając na jego kolejny ruch, być może będzie chciał ją zaatakować. Białowłosa wiedziała, że jest na tyle szybka by dobyć swojej broni i w razie potrzeby odeprzeć atak.

No i w ten sposób dochodziło do stopniowej eskalacji prowadzącej ku bójce. Jakby nie patrzeć przynajmniej jeden z faunusów wydawał się do jej skory, aby zaimponować koledze i popisać się. Pokazać, że jest tym z którym się nie zadziera więc, gdy Yumi go prowokowała wystarczyło już naprawdę niewiele, aby tamtemu puściły nerwy. Nawet jego kolega rzucił „Czacha weź daj spokój, jakaś dziwna jest”, ale faunus nie usłuchał i dalej patrzył bardzo wrogo na dziewczynę, jednak ostatni tekst zadziałał jak zapalnik.
Zaatakował dziewczynę prostym dźgnięciem w stronę ramienia, jednak zdążyła dobyć kosy, aby sparować atak. Plusem bycia soulworkerem zawsze było to, że broń mogła pojawić się w każdych warunkach, a jakby nie patrzeć pojawienie się takiego dużego obiektu tak nagle po prostu trochę zdziwiło hienę więc cofnął się o krok – Kolejne dziwadło – warknął po chwili odzyskując animusz i szykując się do kolejnego ataku. Istnienie soulworkerów było publicznie znane, aczkolwiek nie zbadano zbyt dokładnie tego co ich napędza oraz jak to zatrzymać. Wiedziano naprawdę bardzo mało o nich, a tym bardziej niewiele mogły wiedzieć takie dwa nieuki, aczkolwiek teraz nawet jego kolega chciał go wesprzeć i sięgnął w stronę wnętrza swojego mundurka po broń. Sądząc po kształcie, który odciskał się na marynarce to była broń palna, dokładniej mówiąc to pistolet. Nożownik zaś wyskoczył w stronę Yumi, aby dźgnąć ją na wysokości klatki piersiowej.