Isaac - Karta Postaci

• Wiek: 19 lat


• Rasa: Człowiek


• Grupa: Niezrzeszeni/Najemnik


• Kolor Aury: Niebieski


• Semblance: Hydrokineza
  
  Jak sama nazwa wskazuje, jest to umiejętność kontrolowania wody. Użytkownik jest w stanie kontrolować wodę z dowolnego zbiornika wodnego, lub też innego miejsca, w którym znajduje się woda, aby wykorzystać ją do własnych celów, w dowolny sposób.
  Minusem umiejętności jest to, iż wojownik nie jest w stanie sam wytwarzać wody, tak więc w miejscu, w którym nie występuje ona w pobliżu, moc ta jest bezużyteczna.
  
  Isaac nie jest w stanie korzystać z ów mocy, ponieważ nie została ona w nim jeszcze przebudzona.
  


• Pochodzenie: Vale

Klik
Bohater nasz jest wysokim, mającym sto osiemdziesiąt dwa centymetry wzrostu, oraz ważącym osiemdziesiąt pięć kilogramów, chłopakiem. Jego włosy, które opadają po obu stronach jego twarzy, posiadają czarną barwę. Tęczówki jego oczy są szare.
Ubrany jest w długi, ciemny płaszcz, który jednak zawsze jest rozpięty, odsłaniając tym samym zwykłą, czarną koszulkę, o nieco wysokim kołnierzu. Na swych nogach nosi czarne bojówki, zakończone ściągaczami na kostkach. Po zewnętrznych stronach ud, ulokowane są dość głębokie kieszenie, zamykane suwakiem.
Na stopach swych nosi czarne skarpety, oraz zwykłe, czarne trampki.
Jego ciało posiada dobrze rozwieniętą muskulaturę, choć daleko mu do bycia, jakimś Mr. Olympia.

Brunet jest postacią, która przykłada dużą wagę do tężyzny fizycznej. Stara się on regularnie wzmacniać swe ciało, aby już nigdy nie pozwolić sobie na bycie słabą jednostką. Tak właściwie to jest on wręcz opsesyjnie skupionym na stawaniu się coraz silniejszym.
Pomimo bycia najemnikiem, to ma on, jakiś tam kręgosłup moralny. Nie lubi on zabijać, dlatego nie przyjąłby on nigdy zabójstwa na zlecenie. Ogólnie rzecz biorąc nie przyjąłby zlecenia, które byłoby sprzeczne z jego światopoglądem.
Nie uważa on faunusów za rasę drugiej kategorii, traktując ich, jak zwykłych ludzi. Nigdy żaden faunus nie zrobił mu nic złego, więc nie ma powodu, aby ich nienawidzić.
Nie lubi pić alkoholu, bardzo rzadko udaje się, komukolwiek namówić go na przysłowiowego kielicha.
Gdyby trafił na osobę, która stałaby się jego prawdziwym przyjacielem, to mógłby zrobić dla niej wszystko, nawet poświęcić swoje życie dla tej jednej osoby.

- Naturalne:
- Ponadprzeciętna siła fizyczna; Jest w stanie uderzyć z nieco większą siłą niż przeciętny człek, no i podnieść więcej.
- Ponadprzeciętna szybkość; Jest w stanie biec z większą prędkością niż inni, tak więc zwykły Kowalski miałby problem, aby dogonić go.
- Ponadprzeciętna wytrzymałość; Wytrzyma nieco więcej niż parę ciosów na twarz.
- Ponadprzeciętny refleks; Dzięki treningom, także i ta statystyka została polepszona.
- Ponadprzeciętna wydolność ; Nie tylko szybkość, ale i wydolność posiada na lepszym poziomie od zwykłych ludzi. Nie zmęczy się on po przebiegnięciu, chociażby stu metrów.
- Ponadprzeciętna zwinność; Tak, jak i w przypadku pozostałych statystyk, stoi ona na wyższym poziomie w stosunku do tej u innych ludzi.

- Nabyte:
- Walka Wręcz; Wie, gdzie uderzyć, i jak.
- Broń strzelecka - pistolety; po odbyciu odpowiedniego kursu, dobrze wie, w jaki sposób wykorzystać takową broń.
- Broń sieczna - noże; nie posiada dużych kompetencji, aczkolwiek zna podstawy.

- Podstawowe:
- Gotowanie; Potrafi ugotować smaczny posiłek, choć nie musi on trafić we wszystkie gusta.
- Pływanie; Co prawda żabką, ale przynajmniej nie utopi się!
- Gra w szafy; jest w tym naprawdę dobry i pokonał już wielu graczy.
- Korzystanie z urządzeń elektrycznych; całkowicie standardowa umiejętność w tych czasach.

• Broń: Pistolet, nóż.


• Pozostałe przedmioty: Scroll; dość stary model, który jednak pełni swą funkcję.

Isaac z początku był zwykłym chłopcem, nie wyróżniającym się, w jakikolwiek sposób spośród swych rówieśników. Tak właściwie to zawsze zaliczał się do tych mniej zdolnych uczniów. Większość przedmiotów szkolnych stwarzała mu problemy, ciężko byłoby znaleźć dziedzinę, w której był dobry. Nawet pod względem aspektów fizycznych nie był on lepszy od innych. W porównaniu do większości dzieciaków to był on po prostu słaby.
Tak właściwie to nigdy nie lubił on sportu. Wszelkie gry zespołowe, w których zmuszony był brać udział w szkole, kończyły się tym, iż pozostali uczniowie często obwiniali go o słabą grę w drużynie.
Często pełnił on rolę swego rodzaju kozła ofiarnego, na którym inni, silniejsi rówieśnicy, mogli wyżyć się. Bał się im postawić. Zresztą, nawet, gdyby spróbował to i tak był zbyt słaby. Wtedy był zmuszony po prostu akceptować taki stan rzeczy, nie widząc innych alternatyw.
Nawet we własnym domu nie mógł czuć się bezpiecznie. Ojczym jego, Paul, który był zwykłym alkoholikiem, często znęcał się nad nim. Co prawda psychicznie, choć także i fizycznie(to jednak było rzadszym zjawiskiem). Często krytykował on chłopaka, uważając, iż już do końca życia pozostanie mięczakiem, bojącym się komukolwiek postawić.

Młodzieniec zawsze zastanawiał się, co stało się z jego ojcem. Często wypytywał o niego swą matkę, lecz ta unikała tematu tego, jak ognia, nie dając żadnych, jasnych odpowiedzi. Radziła ona naszemu bohaterowi zapomnieć o tym, skupiając się na innych, ważniejszych rzeczach. Jednakże, brunet nie był w stanie tak po prostu odpuścić. Musiał zaspokoić swą ciekawość. Musiał spotkać się ze swym ojcem. Musiał go odnaleźć. Obiecał sobie, iż w przyszłości, gdy stanie się dorosły, odszuka go.
Zdawać się mogło, iż było to zadanie bardzo trudne, a wręcz niemożliwe do wykonania. Przecież Isaac kompletnie nie wiedział nic o swym ojcu. Nawet nie miał pojęcia, gdzie powinien zacząć swe poszukiwania. Niemniej jednak, był on dobrej myśli. Wierzył on, iż uda mu się osiągnąć swój cel w przyszłości.

Pewnego, pięknego, gwieździstego wieczoru, gdy chłopak kolejny raz pokłócił się ze swym ojczymem, opuścił swój dom. Tamtego dnia, kolejny raz doszło do rękoczynów, tylko tym razem sytuacja okazała się być znacznie bardziej napięta. Podczas ich kolejnej kłótni, Paul zaczął poniżać matkę bruneta, a nawet i jego ojca, którego nazwał tchórzem, który po prostu opuścił swą rodzinę. Słysząc to wszystko, młodzieniec rzucił się na mężczyznę. Niestety, nie miał on na tyle siły, aby przeciwstawić się temu pijakowi. Wtedy też Paul doznał takiej furii, iż gotów był zakatować naszego bohatera na śmierć. Uderzył on Isaaca w twarz, po czym ten upadł na podłogę. Chłopak podniósł się, biegnąc w stronę kuchni. Alkoholik, po dotarciu tam, chwycił krzesło, chcąc połamać je na brunecie. Wtedy też, młodzieniec pierwszy raz chwycił nóż i w samoobronie wbił go w rękę ojczyma. Paul upuścił mebel, klękając na kolano. Bohater nasz uderzył go w twarz, po czym wybiegł z mieszkania. Matka, która nie była w stanie zapanować nad sytuacją, po prostu usiadła na kanapie, szlochając cicho.

Isaac nie miał pojęcia, co powinien zrobić. Nie miał pojęcia, co powinien począć w tej sytuacji. Zrozumiał on, iż prawdopodobnie nie będzie mógł już wrócić do tego domu, więc musiał znaleźć sobie, jakieś nowe miejsce do spania.
Z początku włóczył się po prostu po świecie, prowadząc styl życia włóczęgi. Spał tam, gdzie akurat mógł. Gdziekolwiek się dało. Jego bufetem stały się kubły na śmieci. Jadł to, co wpadło mu w ręce. Często, gęsto był zmuszony żebrać pieniądze od przechodniów, więc czasem mógł sobie pozwolić na nieco lepszy posiłek niż to, co akurat znalazł w śmieciach.
Starał unikać się dużych, otwartych przestrzeni, trzymając się blisko miast, a tym samym, oddalając się od powtorów, które mogłyby pozbawić go życia. No właśnie... życia... Co to za życie, które polegać miało na ciągłej tułaczce, żebraniu, i jedzeniu resztek z kubłów na śmieci? Nawet nie mógł pozwolić sobie na inne ciuchy. Ciągle chodził w tych samych, śmierdzących ubraniach. Czuł on, iż w taki sposób nie dojdzie on nigdzie. Miał wrażenie, iż wszystko, nawet jego poprzedniego postanowienie, nie miało sensu. Czuł, jak jego wola przetrwania osłabia się. Doszedł do wniosku, iż byłoby lepiej, gdyby po prostu skrócił swe cierpienie, nie męcząc się już dłużej na tym padole łez. Jednakże, wtedy też, zdawać się mogło, wydarzył się cud.

W trakcie kolejne dnia tułaczki, kiedy to chłopakowi udało się trafić, na jakąś restaurację, postanowił zakraść się na jej tył, i przeszukać kubły na śmieci, w poszukiwaniu resztek jedzenia. Udało mu się trafić na bardzo wiele jedzenia, którym zaczął od razu napychać sobie żołądek. Nagle, tuż za nim pojawiła się, jakaś postać, która wyszła ze środka budynku. Był to wysoki mężczyzna, a jego twarz była już ewidentnie nadgryziona zębem czasu. Posiadał siwe, elegancko zaczesane włosy. Posiadał niebieskie tęczówki oczu. Ubrany był w elegancki garnitur. Po zobaczeniu nieznajomego, młodzieniec odskoczył do tyłu, uznając go za wroga. Wszak nie wiedział, czego mógł się spodziewać. Okazało się jednak, iż starzec nie miał wrogich zamiarów wobec bruneta. Nieznajony przedstawił się, jako John, właściciela tejże restauracji. Zaprosił Isaaca do środka. Chłopak, który z początku dość niechętnie podchodził do tej sprawy, ostatecznie zgodził się. Wewnątrz restauracji, młodzieniex otrzymał ciepły posiłek, będąc ugoszczonym, jak zwykły, normalny człowiek. Wtedy też pomiędzy Johnem, a Isaaciem nawiązała się rozmowa, w trakcie której, chłopak wyjaśnił powód swej obecności tutaj. Po wysłuchaniu jego historii, mężczyzna zaproponował mu zamieszkanie w jego domu, w zamian za pracę w restauracji. Bohater nasz, który pierwszy raz spotkał się z tak ciepłym przyjęciem ze strony innego człowieka, który go o dziwo nie traktował, jak trędowatego, zgodził się wręcz od razu.

Podczas swej pracy w restauracji, młodzieniec nauczył się wielu aspektów związanych z kuchnią. Na początku zajmował się zmywaniem naczyń, tudzież obieraniem warzyw. Z czasem jednak otrzymał szansę zostania pomocnikiem kucharza. Wtedy też dopiero nauczył się prawdziwej sztuki gotowania, choć wciąż było mu daleko do zostania szefem kuchnii.
W międzyczasie rozpoczął on trening. Jego trenerem został Phil, jeden z kelnerów, który okazał się być również znawcą sztuk walki. Dzięki temu, brunet był w stanie stać się silniejszym, nie musząc być już więcej niczyim popychadłem.
Tam też poznał Samanthę. Piękną, o długich włosach koloru blond, kelnerkę, w której zakochał się. Jej niebieskie oczy zapadły mu w pamięć na długo. Niemniej jednak, ona zdawała się nie dostrzegać Isaaca, będąc znacznie bardziej zaintrygowaną postacią Adama, szefa kuchnii.

Jakiś czas później, Isaac doszedł do wniosku, iż jest to już czas, aby rozpocząć swą podróż. Uznał, iż stał się już wystarczająco dorosłym oraz silnym, aby móc odszukać swego ojca.
Pożegnał się ze swymi przyjaciółmi, którzy tak właściwie stali się jego nową rodziną, zabierając ze sobą tylko najpotrzebniejsze rzeczy. Chciał on, jakoś im się odwdzięczyć, lecz nawet nie wiedział, jak miałby to zrobić. Tak wiele dla niego zrobili, a on nawet nie mógł im okazać swej wdzięczności w żaden sposób. Niemniej jednak, nie było już na to czasu. Chłopak musiał kolejny raz opuścić dom. Wtedy też, kiedy opuszczał swą rodzinę, zastanawiał się czy jeszcze będzie miał okazję poczuć taką radość, jak wtedy, gdy stał się członkiem ich społeczności. Zastanawiał się, czy jeszcze będzie miał okazję zaznać takiego szczęścia, jak w tej, zdawać sie mogło, zwyczajnej restauracji.

W trakcie wędrówki, młodzieniec zrozumiał, iż prędzej czy później będzie potrzebował pieniędzy, aby móc przeżyć. Postanowił zostać najemnikiem. Wędrował on od zlecenia do zlecenia, otrzymując za wykonane zadanie odpowiednią zapłatę. Jego zlecenia głównie opierały się na ochranianiu danej osoby, tudzież odpowiedniego obiektu. Czasami musiał dostarczyć w dane miejsce, jakiś przedmiot. Raz nawet zdarzyło mu się przewozić kontrabandę z innym najemnikiem. Ryzyko wpadki było dość duże, lecz odpowiednio duża łapówka dla straży celnej, zrobiła swoje. Nagroda za wykonane zlecenia okazała się na tyle duża, iż bohater nasz mógł przeznaczyć część gotówki na swój rozwój. Zapisał się on na strzelnicę, gdzie nauczył się obsługi pistoletów.
Zakupił sobie również nóż. Co prawda, nie potrafi się nim posługiwać, jak zawodowiec, choć oglądanie tutoriali w internecie, podniosło nieco jego kwalifikacje w tym zakresie.

Isaacowi wciąż nie udało się odnaleźć chociażby szczątkowych informacji o swym ojcu. Miał nadzieję, iż wkrótce, w trakcie trwania jego wędrówki, zmieni się to.

• 1.Jego ulubioną muzyką jest hardcore rap.


• 2.Jego urodziny przypadają osiemnastego października.


• 3.Nie lubi sprzątać, zawsze odkłada to na ostatnią chwilę.


• 4.Uwielbia dżem brzoskwiniowy.

(Pole uzupełniają tylko Ci którzy posiadają multikonta. Jest obowiązkowe)