Kitsune

• Wiek: 16 lat


• Rasa: Faunus


• Grupa: Niezrzeszona/początkująca łowczyni


• Kolor Aury: Niebieski


• Semblance: Elektryzacja - wykorzystuje energię/aurę do tworzenia wyładowań elektrycznych, którymi może manipulować w dowolny sposób. Może również uzupełniać/doładowywać elektryczność poprzez fizyczny kontakt z dowolną siecią elektryczną lub baterią/akumulatorem. Zbyt wielkie napięcie powoduje natomiast obrażenia wewnętrzne i zewnętrzne.


• Pochodzenie: Menażeria

Dziewczyna o szczupłej sylwetce i nieumięśnionej budowie ciała, wzrostem mierząca około 160 centymetrów. Ma włosy w kolorze szarego blondu, które sięgają jej do ramion. Oprócz tego, po lewej stronie grzywki ma czerwone pasemko. Jej oczy są koloru niebieskiego. Jej charakterystycznym znakiem szczególnym są elementy wyglądu zwierzęcego, takie jak wilcze uszy i ogon.
Ubrana jest w czarno-białe buty, niebieskie jeansy z czarnym paskiem, czarną koszulkę oraz czerwono-czarną kurtkę. Na szyi ma czarną opaskę ze srebrnym elementem.

Jest na ogół spokojną i miłą osobą, choć nieco nieśmiałą w stosunku do obcych oraz osób, które zna od niedawna. Dosyć często panikuje lub stresuje się. Zazwyczaj stara się obmyślić jakiś plan przed atakiem, lecz gdy jest już w trakcie walki, jej charakter nieco się zmienia. Wtedy nie zawaha się nawet kogoś zabić. W pełni skupia się na walce, zapominając przez chwilę o wszystkich problemach. Mimo tego, nie daje się ponieść emocjom i nie rzuca się bezmyślnie do bitki. Poza walką jest wrażliwą osobą i mogą na nią oddziaływać różne emocje, najczęściej te negatywne. Czasami stwarza pozór silnej i pewnej siebie osoby, lecz nie zawsze się jej to udaje. Ma dosyć specyficzne poczucie humoru, przez co może żartować z rzeczy, które nikogo nie śmieszą. Lubi nawiązywać bliskie więzi z innymi, ale stara się trzymać na dystans nowo poznane osoby, dopóki nie zaufa im bardziej. Czuje się nieswojo w dużym tłumie. Bardzo ranią ją obelgi kierowane w stronę jej rasy, które ją dołują i sprawiają, że przez jakiś czas odczuwa smutek. Jej największym marzeniem jest zdobyć przyjaciela/przyjaciółkę, która będzie dla niej wsparciem i na którą zawsze może liczyć.

- Naturalne:
- czuły słuch
- czuły węch
- widzenie w ciemnościach
- niewrażliwość na elektryczność
- mniejsza wrażliwość na niższe temperatury
- lepszy wzrok
- lepsza zwinność i szybkość
- większa odległość skoku od zwykłych ludzi

- Nabyte:
- umiejętność posługiwania się bronią sieczną
- podstawowa znajomość anatomii człowieka
- podstawowa wiedza z zakresu medycyny
- podstawy survivalu
- podstawowa wiedza z zakresu posługiwania się bronią palną
- skradanie
- odczytywanie aur
- walka wręcz

- Podstawowe:
- wspinaczka
- pływanie
- gotowanie
- umiejętność korzystania z urządzeń elektronicznych
- rysowanie
- śpiewanie

• Broń: Brak.


• Pozostałe przedmioty: Scroll

Pierwsze wspomnienie, jakie pamięta, to beztroskie dzieciństwo na Menażerii. Zabawy z innymi faunusami, wygłupianie się, granie w różne gry podwórkowe i tak dalej. Niestety niezbyt wiele pamięta z tego okresu, gdyż niewiele później jej rodzina - matka, ojciec, ona oraz jej starszy brat, wyruszyli w podróż poza wyspę. Wybrali się okrętem wodnym na Mistral. Od tamtego czasu życie stawało się coraz trudniejsze. Karawana faunusów była bardzo często atakowana przez lokalne grimmy zamieszkujące tamte okolice. Musieli walczyć o przetrwanie, lecz Kitsune była jeszcze zbyt młoda, aby mogła podjąć się walki. Mimo tego, w wolnym czasie na odpoczynek, była przez innych faunusów trenowana, aby w przyszłości była w stanie ochronić się sama. Gdy miała czas dla siebie, w tajemnicy przed innymi ćwiczyła rysowanie, robiąc na papierze wizerunki różnych grimmów, których spotkali po drodze. Gdy była sama, lubiła często śpiewać pod nosem piosenki, które już wcześniej gdzieś słyszała lub wymyślała własne, lecz nigdzie nie spisywała swoich tekstów.

Po dłużej nieokreślonym czasie udało im się dotrzeć do pierwszego miasta, gdzie od razu mieli styczność z rasizmem skierowanym w stronę faunusów. Niechęć kierowana w ich stronę spowodowała, że nie mogli się tam osiedlić, więc niedługo później zebrali ponownie karawanę, którą wyruszyli do kolejnego miasta. Podróż trwała długo a systematyczne ataki grimmów dodatkowo ją przedłużały. Dziewczyna wciąż uczyła się walki poprzez sparingi z innymi uczestnikami karawany. Uczono ją również różnych podstaw niezbędnych do przetrwania w dziczy. Po dłużej nieokreślonym czasie w końcu udało im się dotrzeć do Vale. W tym mieście również napotkali się na rasizm, lecz nie w tak dużym stopniu, jak wcześniej. Rodzicom udało się znaleźć jakieś schronienie, lecz było to raczej jako tymczasowe rozwiązanie, ponieważ nie było ich stać na nic więcej. Udało im się również znaleźć jakąś pracę, która stała się głównym źródłem dochodu rodziny, lecz z faktu bycia faunusami nie zarabiali oni zbyt wiele.

Kitsune oraz Katumi - starszy brat, dostali się do szkoły, do której zaczęli uczęszczać. Niestety nie mogli znaleźć tam żadnych przyjaciół, ponieważ inne dzieciaki drwiły i dokuczały dwójce faunusom. Rodzeństwo wspierało się nawzajem, mogąc liczyć wyłącznie na siebie. Z czasem ich rodzice nieco oddalili się od swoich dzieci, ponieważ przez niepłatne nadgodziny w pracy oraz brak wolnego czasu nie potrafili znaleźć chwili na to, aby zajmować się swoimi dziećmi. Młoda wilczyca poświęcała wtedy swój wolny czas na ćwiczenie rysowania, naukę oraz dalsze ćwiczenia walki. W późniejszym czasie okazało się, że Kitsune ma naprawdę dobre wyniki w nauce oraz posiada wystarczająco dobre umiejętności, aby udać się do akademii w Beacon. Bardzo pragnęła zmiany swojego dotychczasowego życia, więc długo nie zastanawiała się nad wyborem i postanowiła, że uda się tam. Spakowała swoje podstawowe rzeczy, pożegnała się ze swoją rodziną i wyruszyła do akademii, aby rozpocząć swoją nową przygodę.

• 1. Kitsune ani trochę nie toleruje warzyw i owoców. Jest mięsożercą.


• 2. Boi się pająków. Panikuje na ich widok, podobnie jak w przypadku zobaczenia większych owadów.


• 3. Uwielbia słuchać muzykę oraz gry na większości instrumentów.


• 4. Jest demiseksualna.


• 5. Lubi rysować oraz śpiewać, lecz w obu przypadkach wstydzi się demonstracji innym tych obu talentów.

Brak.