John Shalltear

• Wiek: 23


• Rasa: Człowiek


• Grupa: Niezrzeszony


• Kolor Aury: zielono-czerwona


• Semblance: Transfuzja - możliwość przekazania części swojej energii aury komuś innemu lub jej wchłonięcia za pośrednictwem dotyku. Zarówno w jednym jak i drugim przypadku występuje ograniczenie w pojemności. Jeśli zbyt duża dawka zostanie wchłonięta w ciało, istnieje wysoki procent szansy, że dojdzie do niebezpiecznego w skutkach przeładowania, które może się skończyć śmiercią przez spopielenie. Natomiast w drugą stronę, oddanie zbyt wiele skutkuje osłabieniem, a nawet zapadnięciem w śpiączkę, do czasu, aż naturalnie nie odzyska minimalnej jej ilości. 
  


• Pochodzenie: Vale

John mierzy nieco ponad sto osiemdziesiąt centymetrów i nieprzerwanie od wielu lat trzyma się wagi 72 kilogramów.
Patrząc na całokształt, swoimi proporcjami nie różni się niczym od zwykłego mężczyzny rasy ludzkiej. Posiada stosunkowo masywną czaszkę, która trzyma się reszty ciała dzięki szerokiemu karkowi. Jego rozbudowana, lecz koścista klatka piersiowa nadaje mu szlachetności, a jednocześnie efekt złudnego niedożywienia. Całość natomiast, dopełniają proporcjonalne do górnej części kończyny dolne. Skupiając się jednak na twarzy, można w niej znaleźć odbicie w jego charakterze. Pomimo widocznych cech męskich, twarz Johna jest ukształtowana za pomocą łagodnych rysów. Posiada Czarne włosy, które po bokach są króciutko przycięte, natomiast ich górna część pozostaje widocznie dłuższa, Niżej jest umieszczona para wyrazistych i ciemnych brwi, spod których przebijają się jasne źrenice, odcieniem zbliżone do koloru powierzchni księżyca, co przy odpowiednim natężeniu światła, dodaje im niezwykłego blasku, którym nawet i anioł by nie wzgardził. Między nimi ma swój początek kształty i szeroki jak na swoją rasę nochal, pod którym znajdują się pełne i bladoczerwone wargi, równie dobrze pasujące do kobiety.
Przechodząc do kwestii związanej z ubiorem. Uniwersalny - taki właśnie styl preferuje nasz bohater. Przeważnie można go zobaczyć w ciemnym T-shirt'cie, dopasowanych według jego upodobań granatowych jeans'ach i wzmocnionych butach o dość skromnym kroju. Ot co, żeby pasowały do pracy, dłuższych przechadzek po cięższym terenie i ewentualnie do kopania kogoś po twarzy. 

Dobry chłopak - tak można najprościej określić jego ogólny charakter. Byłoby to jednak zbyt prostolinijne i nie oddawałoby w pełni sprawy. Prawdą jest, że drugiego takiego jak on, można ze świecą szukać. Jak na młodego i ogólnie zdrowego mężczyznę, John charakteryzuje się niebywałą łagodnością i uprzejmością. Zawsze służy pomocą i dobrą radą. Co prawda, czasem robi to przez zaciśnięte zęby lub dla świętego spokoju, jednak jego sumienie nie pozwala mu przejść obojętnie obok czyjegoś nieszczęścia, a przynajmniej współczucia.
Nie szuka też zwady, a wszelkie problemy stara się rozwiązywać pokojowo, no przynajmniej dopóki czara goryczy nie przepełni się. W pewnych sprawach jest niezwykle wyrozumiały, jednak są i takie, które wprawiają go we wściekłość, a wtedy, lepiej go unikać, bowiem w momencie "utraty kontroli" potrafi być śmiertelnie niebezpieczny i tylko siłą woli powstrzymuje się przed, mówiąc dosłownie i w przenośni, rozszarpaniem powódki tego stanu.
Co więcej można powiedzieć, to to, że dzięki musztrze od małego, jaką zapewnili mu jego właśni rodzice, a później nauczyciele w szkole, w której kultywowano pamięć o bohaterach wojennych i wpajano zachowania militarne, wkraczając w dorosłe życie, chłopak wykształcił w sobie miłość do ojczyzny, posłuszeństwo wobec tych, którzy na to zasłużyli, potrzebę wstawiania się za słabymi i uciśnionymi i niemal nienaganną kulturę osobistą.
I tak dalej można się rozpisywać o mnogości jego cech, tych dobrych, jak i negatywnych, ale komu by chciało się o tym pisać, a co dopiero czytać. Krótko mówiąc, nie byłoby chyba miejsca, ni osoby, w których John by się nie odnalazł. Sztuka dostosowywania się do otoczenia, jest kolejnym, najtrafniejszym określeniem, jakie można do niego przypisać

- Naturalne:

- Nabyte:

- Podstawowe:

• Broń: Rewolwer CO2 - Idealny do samoobrony. Mieści sześć pocisków (3- gumowe kule oraz 3-zawierające gaz pieprzowy)


• Pozostałe przedmioty: Kajdanki. - tak na wszelki wypadek. Niby zwykły gadżet, ale kto wie kiedy mogą się przydać; scroll, portfel, scyzoryk

Wielkie cesarstwa tak jak i drzewa, rosną od małego nasionka, wzrastają do swoich największych rozmiarów, aż w końcu upadają na skutek różnych przyczyn (...) . Tak i też było ze szlacheckim rodem, którego po części potomkiem jest John. Ród ten osiągnął swoją świetność, wszedł w posiadanie wielu hektarów ziemi, gospodarstw, a nawet jakieś miejscowości, która w obecnych czasach zdegradowała się do roli niewielkiej wioski, będącej zresztą na wymarciu. Chłopak zamknął kronikę opisującą dzieję swojej rodziny od strony matki i wzdychając spojrzał na oprawioną w ramkę fotografię swojej praprababki, dziadka oraz ich córki, a prababki chłopaka, dumnie prezentujących się w kawalerskim mundurze i skromnych, aczkolwiek bogato zdobionych sukniach. Zastanawiał się czy ze śmiercią prababki, a niedawno i jej córki, obumarła też ostatnia gałąź wielkiej rodziny i czy choć procent ich kodu genetycznego, zdołał się w nim zachować, a co najważniejsze, jak długo pozostanie w pamięci przyszłych pokoleń informacja o tak wspaniałych korzeniach.
Z całą pewnością będzie się starał, aby trwało to jak najdłużej. Wprawdzie czasy jakie nastały nie wróżyły pomyślności w tych sprawach. Na takie rzeczy nie było czasu. Liczy się tu i teraz.
Tak jak i setki tysięcy, a może i milionów innych przypadków, zaraz po skończeniu trzech lat został rzucony na pożarcie oświaty, która narzucała swój tok postępowania, tego co jest potrzebne do sprostania dzisiejszym wymaganiom rynkowym, żeby później odstawić gotową i wypraną z prywatnych marzeń jednostkę, której jedynym celem będzie praca do usranej śmierci.
Na całe szczęście, w przypadku Johna, proces prania mózgów nie do końca się powiódł. Mało tego, zaraz po skończeniu liceum paramilitarnego, wykorzystał czas, jaki dał mu wyjazd na uczelnię i na równi z przyswajaniem wiedzy technicznej, prowadził własne śledztwa i odkopywał to, co w dzisiejszych czasach jest uznawane za pierdołę i niegodnego uwagi oraz kultywował tradycję przodków, kształtując tym samym swój własny, niezależny charakter. Jakże wiele dzięki temu zyskał. Poznał zakazaną wiedzę, zaczął rozumieć, kto tak naprawdę rządzi tym światem i jakich sztuczek używał do sterowania niemal każdym aspektem życia publicznego i prywatnego, a także mizerności, jaką reprezentowała sobą pojedyncza jednostka, a nawet i całe państwo.
Po powrocie w rodzinne strony, pierwsze co usłyszał od dobrego przyjaciela, kilka dni przed jego śmiercią, to to że: „Widzę po Twoich oczach, że już nie jesteś tym samym dzieciakiem. Dojrzałeś.” i tylko on to zauważył, dla reszty był wciąż tą samą osobą. W sumie, to i dobrze. Wolał, żeby tak właśnie s o nim sądzono, a dopiero w sytuacjach krytycznych, ukazać pełnie swoich możliwości.
Obecnie John wiedzie życie zwykłego mieszczucha. Mieszka w swoim, nieco już podstarzałym domku rodzinnym wraz z najbliższymi, pracując przy tym tak, jak system każe, żeby pewnego dnia, wystrzelić jak z procy, wspiąć się na wyżyny i odbudować to, co zbudowali jego dziadkowie przez wiele pokoleń.  
Ale czy to mu się uda...

• 1.Jest oszczędny w słowach, zdecydowanie bardziej woli przysłuchiwać się rozmówcy.


• 2. Nie ma potrawy, której by nie zjadł (w granicach rozsądku)


• 3. Niechętnie okazuje emocje, zamiast tego woli przejść do czynu, niż trudzić się czułymi słówkami.


• 4.Prędzej go zabijesz niż złamiesz ducha walki i zmusisz do zdradzenia przyjaciół, a jeśli już Ci się wydaje, że tego dokonałeś, to uważaj na cios w plecy.

Roger Helsing